Поврзување со мојата приказна и секојдневие

Што можеш да научиш за римскиот стотник (главен воен офицер во Капернаум) и за неговиот карактер? Што мислиш за неговата грижа за слугата? Што учиш за неговата репутација помеѓу евреите (ако се земе во обзир историскиот и културниот контекст од тоа време, на пример дека римјаните биле гледани како окупатори, итн.)?

Како искуството на римскиот стотник како војник му помогнало да го запознае Бог и Неговиот карактер и да Му верува? Како тој можел да го аплицира неговото знаење за Бог како војник во оваа ситуација со Исус? Како неговото лично искуство со Бог му дало предност (можеби) во познавањето на духовните работи и вербата во Бог во однос на Израелците кои се избраниот Божји народ?

Помини малку време во тишина и размисли за твоето лично искуство со Бог до сега.  Присети се на некоја случка каде со сигурност можеш да кажеш дека Бог бил со тебе или ти помогнал во даден момент од животот.

Како тоа искуство со Бог што си го имал до сега може да ти помогне да Му веруваш во другите, нови ситуации, пред тебе во животот?

Исус е воодушевен од верата на римскиот војник. Тој кажува дека ваква вера не нашол ни во Израел. Знаеме дека Евреите ги имаа Мојсеевите книги т.е. Стариот Завет. Овде имаме еден Римјанин кој изгледа подобро ги познава книгите од нив. Зошто? Изгледа како римскиот војник многу добро да ја поврзал првата книга од Старит Завет (каде се кажува како Бог создаваше) со идентитетот на Исус. Од првата книга во Библијата учиме дека Бог создаваше преку Неговиот Збор. Бог кажа и тоа се збидна. Оваа тема ја зема и апостолот Јован, и така го почнува своето Евангелие. Во Евангелието по Јован во првите стихови Исус е поистоветен со Божјиот Збор – Логосот (на грчки). Тој кажува дека преку Исус настана сè. Ништо од тоа што настана не стана без Него. Меѓутоа, да забележиме дека се проценува оти евангелието по Јован е напишано околу 90год. А оваа случка која овде е опишана се случува околу 30 год. Многу порано од пишувањето на апостол Јован. Но гледаме како апостолот Јован и римскиот стотник имаат исто разбирање за Кој е Исус. Тој е Господ. Затоа, ова што Римјанинот овде го покажува е особено познавање на Божјиот Збор и на Самиот Бог, а се разбира, покажува и голема вера! Исус е воодушевен.

Во Новиот Завет, Исус вели: „Јас дојдов за да имаат живот и тоа живот во изобилство.“ (Јован 10:10). Овој квалитетен живот или изобилен живот за кој зборува Исус може да го разбереме како живот во кој имаме изобилно љубов, надеж, вера, радост, мир, итн. Тој живот постои и тоа е она што Исус го нуди. Ова значи дека Тој ни нуди знаење за реалноста кое е вистинито и врз кое можеме да се потпреме. Затоа збор кој најдобро ги идентификува христијаните е зборот: ученици. Овој е најчесто употребуван збор во Новиот Завет за Христовите следбеници. Тој е Учителот а ние сме учениците. Тој не учи за реалноста и за изобилниот живот. Секако дека Тој е повеќе од обичен учител. Тој е Господ, Кој во исто време ни го дава таквиот живот бидејќи Тој е Изворот на вистинскиот живот. Кога го добиваме ова знаење од Него и кога веруваме (делуваме, живееме) според него тогаш почнуваме да растеме во тој изобилен живот. Ајде понатаму, преку овој и другите курсеви да го истражуваме ваквиот живот!

Заклучуваме дека знаењето т.е. познавањето на Исус ни помагаат да веруваме во Него, а како што веруваме во Него и одлучуваме да го градиме и водиме нашиот живот, гледаме дека знаењето и познавањето на Него ни се зголемуваат, а тоа пак резултира со уште поголема вера и така натаму. Гледаме дека знаењето и верата се хранат една со друга. 

Како што му веруваме на Исус и го следиме Тој не трансформира, го изградува нашиот карактер и ние стануваме луѓе од доверба. Со тоа нашиот живот добива длабочина и квалитет и ги облагородуваме и благословуваме сите околу нас. Тоа ни помага да нашите пријателства бидат многу подлабоки и позначајни. Ни помага да можеме да даваме и да бидеме во здрави пријателски врски без да стануваме зависни од луѓето, бидејќи знаеме и ја искусуваме Христовата љубов кон нас постојано и тоа ни е доволно (и предоволно). Па затоа не правиме идоли од луѓето туку, како што сите наши потреби се задоволени во Христос, можеме да се движиме кон другите луѓе во љубов, спремни да даваме, без да инсистираме на нашите права или да биде секогаш по наше. Оформуваме здрави врски со другите околу нас благодарејќи на познавањето на Бог (Исус) и верата/довербата во Него.

Дополнителни прашања или коментари: