Радосно исчекување

Кои се причините за безнадежност кај луѓето и кај тебе лично?

Како се чувствуваш кога размислуваш за иднината?

Во последните 10 години неколку стотини илјади ја напуштија Македонија одејќи на „запад“. Голем дел од нив се млади луѓе. Според едно истражување, преку 80% од младите во Македонија сакаат да ја напуштат земјата и да најдат подобри можности за живот на друго место.

На кои „ветувања“ им веруваат (и кој им ги дава) кога си заминуваат луѓето од земјата?

Имаш ли некој близок или некој познаник којшто е во оваа бројка? Опиши што се случи (не спомнувај имиња).

Од 0 до 10, колку лично си ти засегнат со ова прашање?

Моментално кај нас има две големи причини кои носат безнадежност: Кризата со Корона вирус и отселување на луѓето од земјата. Конкретно, кризата која настана поради Ковид -19 уште повеќе го засили чувството дека во животот толку е сѐ неизвесно, а ние имаме мала или никаква контрола над случувањата. Има голема нестабилност и тоа е многу тешко чувство затоа што ни ја руши надежта, а без надеж животот е невозможен.

Филозофот Далас Вилард вели: „Надежта е радосно исчекување на доброто кое сеуште не е тука или е ‘невидливо’ (скриено).“

И покрај реалноста која многу пати нè обесхрабрува, што ти дава надеж (радосно исчекување) на тебе лично, кога размислуваш за иднината?

Надежта е поврзана со трпението. Ова е видливо на многу места во Новиот Завет (Библијата). На пример во Посланието на Ап. Павле до христијаните во Рим, тој им кажува: „Радувајте се во надежта, бидете трпеливи во неволја, постојани во молитва“. (Рим. 12:12). Мегутоа, како што можеме да видиме, не само што е поврзана со трпението туку таа е поврзана со визија која е вистинита и која ја исчекуваме. Надежта е поврзана со радост, како што и претходно истакнавме. Ние радосно ја исчекуваме таа прекрасна иднина. Но, дури и повеќе од тоа, бидејќи нашата надеж е во вечното Царство на Бог, нашата радост е поврзана со тоа што е прекрасно и вечно. А штом е вечно тогаш не е само некоја иднина која допрва ќе се случи туку е безвременска реалност, која делумно (не целосно) можеме да ја искусиме и тука и сега. Согласно на тоа може да заклучиме дека и радоста може да ја искусиме на реален начин токму сега и тука. Оваа радост што можеме да ја исксуиме преку надежта е само предвкус на она што допрва следи. Бидејќи, ако веќе го имаме она за кое што се надеваме тогаш не ни е потребна надеж. Во контекст на ова што го зборуваме, еве уште еден убав цитат од Новиот Завет: „И така, ако сте воскреснале заедно со Христос, барајте го она што е горе каде што Христос седи оддесно на Бога, мислете за небесното а не за земното, зашто вие умревте и вашиот живот е сокриен со Христос во Бога.“ (Кол. 3:1-3).

Во вториот дел од оваа тема ќе размислуваме и ќе проучуваме за надежта од Библијата. Таа има многу што да ни каже и да нѐ научи. Конкретно ќе учиме за надежта преку животот на еден многу познат лик од Стариот Завет. Ќе биде многу интересно и се надеваме дека ќе бидете охрабрени и со многу поголема надеж која е заснована на вистински и цврсти ветувања.

Имаш ли некој друг коментар или нешто да додадеш во врска со темава?