Сведочење за Исус

³⁰Јас ништо не можам да правам Сам од Себе. Како што слушам, така и судам, и Мојот суд е праведен, зашто не ја барам Мојата волја, туку волјата на Отецот Кој Ме прати. ³¹Ако Јас сведочам Сам за Себе, све­доштвото Мое нема да биде вистинито. ³²Но има Друг што сведочи за Мене; и знам дека е вистинито тоа сведоштво со кое Тој сведочи за Мене. ³³Вие пративте кај Јован и тој ви посведочи за вистината. ³⁴Не дека Јас примам сведоштво од човек; туку ова го кажувам за да се спасите вие. ³⁵Тој беше светило што гори и свети, а вие сакавте да се порадувате на неговата светлина за кратко време. ³⁶Но Јас имам поголемо сведоштво од Јовановото; делата што Ми ги даде Отецот да ги извршам, самите тие дела, што ги извршувам Јас, сведочат за Мене дека Ме пратил Отецот. ³⁷И Отецот, Кој Ме прати, Сам пос­ведочи за Мене. А вие ни гласот Негов никогаш не сте го чуле, ниту лицето Негово сте го виделе. ³⁸И зборовите Негови не се во вас, зашто не верувате во Оној кого Го пра­тил Тој. ³⁹Ги истражувате Писмата, зашто вие мислите дека во нив имате живот вечен; а токму тие сведочат за Мене. ⁴⁰Но не сакате да дојдете кај Мене за да имате живот. ⁴¹Од луѓе слава не примам, ⁴²но Јас ве познавам дека во себе љубов Божја немате. ⁴³Јас дојдов во името на Мојот Отец и не Ме примате; а некој друг, ако дојде во свое име, него ќе го примите. ⁴⁴Како можете вие да поверувате ко­га примате слава еден од друг, а славата, што е од Единиот Бог, не ја барате? ⁴⁵Немојте да мислите дека Јас ќе ве обвинувам пред Отецот; има кој да говори против вас – Мојсеј, на кого вие се надевате. ⁴⁶Зашто, ако му бевте верувале на Мојсеј, и Мене ќе Ми поверувавте, заш­то тој пишуваше за Мене. ⁴⁷Ако, пак, на неговите Писанија не поверувавте, како тогаш ќе им поверувате на Моите зборови?“