Кој е навистина слободен?

³¹Тогаш Исус им говореше на оние Јудејци, што беа поверувале во Него: „Ако вие останете во Моето слово, на­вистина ќе бидете Мои ученици; ³²и ќе ја запознаете вистината, и вис­тината ќе ве ослободи.“ ³³Му одговорија и рекоа: „Ние сме се­ме Авраамово и никогаш никому не сме робувале; а како Ти велиш: ‚Ќе бидете слободни?‘“ ³⁴Исус им одговори: „Вистина, вистина ви велам: секој што прави грев, роб му е на гревот. ³⁵А робот не останува вечно дома; Синот останува вечно. ³⁶И ако Синот ве ослободи, навистина ќе бидете слободни. ³⁷Знам дека сте семе Авраамово, но сакате да Ме убиете, зашто словото Мое не може да се смести во вас. ³⁸Јас го кажувам она што сум го ви­дел кај Мојот Отец; а и вие го правите она што сте го виделе кај вашиот тат­ко.“ ³⁹Му одговорија и рекоа: „Наш татко е Авраам.“ Исус им рече: „Ако бевте чеда Авраамови, вие ќе ги вршевте де­лата Авраамови. ⁴⁰А сега сакате да Ме убиете, Мене, Човекот Кој ви ја кажа вистината што ја чу од Бога. Авраам така не правеше. ⁴¹Вие ги вршите делата на својот татко.“ А тие Му рекоа: „Ние не сме родени од блудство; еден Отец имаме – Бог.“ ⁴²Но Исус им рече: „Ако Бог беше ваш Отец, тогаш ќе Ме сакавте Мене, бидејќи Јас сум излегол и доаѓам од Бо­га. Зашто не дојдов Сам од Себе, туку Тој Ме прати. ⁴³Зошто не ги разбирате Моите зборови? Затоа што не можете да ги слушате поуките Мои. ⁴⁴Вашиот татко е ѓаволот; и вие са­ка­те да ги исполнувате желбите на својот татко; тој е човекоубиец од почетокот и не стои во вистината, зашто во него нема вистина. Кога зборува лага, говори од себе, зашто е лажливец и татко на лагата. ⁴⁵А бидејќи Јас вистината ви ја ка­жу­вам, не Ми верувате. ⁴⁶Кој од Вас може да Ме обвини за грев? Ако ли, пак, вистина зборувам, тогаш зошто не Ми верувате? ⁴⁷Кој е од Бога, тој ги слуша Божјите зборови. А вие не ги слушате, зашто не сте од Бога.“ ⁴⁸Тогаш Јудејците Му одговорија и рекоа: „Не зборуваме ли право дека си Ти Самарјанин и дека демон има во Тебе?“ ⁴⁹Исус им одговори: „Во Мене нема зол дух, туку Го почитувам Својот Отец, а вие Ме бесчестите. ⁵⁰Но Јас не барам Своја слава; има Друг што ја бара, и што ќе суди. ⁵¹Вистина, вистина ви велам; кој ќе ги запази зборовите Мои, нема да види смрт довека.“ ⁵²Тогаш Јудејците Му рекоа: „Сега разбравме дека демон има во Тебе: Авраам умре, и пророците, а ти велиш, кој ќе ги запази зборовите Мои, смрт нема да види довека. ⁵³Да не си Ти поголем од нашиот татко Авраам, кој умре? И пророците умреа; а за кого се сметаш Себе си?“ ⁵⁴Исус одговори: „Ако се славам Сам, тогаш славата Моја е ништо; Оној Кој ме прославува е Мојот Отец, за Кого вие велите дека е ваш Бог; ⁵⁵но не Го познавате, а Јас, пак, го знам. И ако кажам дека не Го познавам, ќе бидам лажго како вие. Но Јас Го знам и го пазам словото Негово. ⁵⁶Авраам, таткото ваш, се радуваше да го види Мојот ден; и го виде, и се зарадува.“ ⁵⁷Тогаш Јудејците Му рекоа: „Уште немаш ни педесет години – а си го видел Авраам!?“ ⁵⁸Исус им рече: „Вистина, вистина ви велам: Јас постојам уште пред да се роди Авраам.“ ⁵⁹Тогаш зедоа камења за да ги фрлат на Него; Исус се сокри и излезе од хра­мот, поминувајќи меѓу нив; и така зами­на.