Исус нахранува пет илјади луѓе

¹Потоа Исус отиде на другата страна од Галилејското, Тиверијадското Море. ²И по него одеше многу народ, зашто ги гледаа чудата Негови што ги вршеше над болните. ³А Исус отиде во гората и таму се­де­ше со учениците Свои. ⁴И наближуваше јудејскиот празник Пасха. ⁵Исус, пак, откако ги подигна очите, виде дека кон Него иде многу народ му рече на Филип: „Од каде да купиме леб за да јадат овие?“ ⁶А тоа го рече за да го искуша, зашто Сам знаеше што ќе направи. ⁷Филип Му одговори: „Не ќе им биде доволно леб за двесте денарии, па да до­бие секој од нив по малку!“ ⁸Еден од учениците Негови, Андреј, братот на Симон Петар, Му рече: ⁹„Овде има едно момче кое има пет јачменови лебови и две риби; но што е тоа за толку души?“ ¹⁰Исус рече: „Кажете им на луѓето да поседнат!“ А на тоа место имаше многу трева. Тогаш поседнаа луѓето, на број околу пет илјади. ¹¹Исус ги зеде лебовите, заблагодари и им ги подаде на учениците, а учени­ци­те на оние што поседнаа; исто така и од рибите, кој колку са­ка­ше. ¹²А кога се наситија, им рече на учениците Свои: „Соберете ги остана­тите парчиња за да не се загуби ништо!“ ¹³И од петте јачменови лебови собраа и наполнија дванаесет кошници пар­чи­ња, што им преостанаа на оние што ја­деа. ¹⁴Луѓето, кога го видоа чудото што го направи Исус, рекоа: „Овој е навистина Пророкот Кој требаше да дојде на светот!“ ¹⁵Но Исус, штом разбра дека сакаат да дојдат и да Го фатат за да го прогла­сат за цар, повторно се повлече Сам во гората.

За размислување: Исус заблагодари пред да ја подели храната. Дали ние имаме навика да му благодариме на Бог за храната што ни ја обезбедува?