Исусовиот разговор со самарјанката

¹Кога разбра Исус дека фарисеите чуле дека Тој придобива повеќе ученици отколку Јован и крштеваше, ²макар што Самиот Исус не крш­те­ваше, туку учениците Негови, ³ја напушти Јудеја и отиде пак во Га­лилеја. ⁴Требаше да мине преку Самарија. ⁵Така, дојде во самарјанскиот град, наречен Сихар, близу до земјиштето, што му го даде Јаков на својот син Јо­сиф. ⁶Таму беше изворот на Јаков. Исус, пак, изморен од патот, седна покрај изворот; а беше околу шестиот¹ час. ⁷Дојде една жена од Самарија, за да полни вода. Исус ѝ рече: „Дај Ми да пи­јам!“ ⁸А учениците Негови беа отишле во градот да купат храна. ⁹Жената Самарјанка Му рече: „Како Ти, Јудеец, бараш од мене, жена Самар­јанка, да пиеш?“ Зашто Јудејците со Самарјаните не се мешаат. ¹⁰Исус ѝ одговори и рече: „Кога би го знаела дарот Божји и Кој е Овој што ти вели: ‚Дај Ми да пијам‘ – ти самата би побарала од Него и Тој би ти дал жива вода.“ ¹¹Жената Му рече: „Господи, Ти немаш ведро, а кладенецот е длабок; од каде, пак, имаш жива вода? ¹²Зар си Ти поголем од нашиот татко Јаков, кој ни го даде овој кладенец!? И самиот тој пиеше од него, и синовите негови, и добитокот негов!“ ¹³Исус ѝ одговори и рече: „Секој што пие од оваа вода, пак ќе ожедни; ¹⁴а кој пие од водата, што ќе му ја дадам Јас, нема никогаш да ожедни; таа во него ќе стане извор на вода што ќе тече во живот вечен.“ ¹⁵Жената Му рече: „Господи, дај ми таква вода за да не ожеднувам, ниту да идам овде за полнење!“ ¹⁶Исус ѝ рече: „Оди, повикај го твојот маж и дојди тука!“ ¹⁷Жената одговори и Му рече: „Не­мам маж.“ Исус ѝ рече: „Право кажа дека немаш маж; ¹⁸зашто петмина мажи си имала и овој, што го имаш сега, не ти е маж; право рече.“ ¹⁹Жената Му одговори: „Господи, гледам дека си Ти пророк! ²⁰Нашите татковци се поклонуваа на оваа планина, а вие велите дека во Еру­салим е местото каде што треба да се поклонуваме.“ ²¹Исус ѝ рече: „Жено, верувај Ми де­ка доаѓа време кога ниту на оваа плани­на, ниту во Ерусалим не ќе се поклонувате на Отецот. ²²Вие му се поклонувате на она што не го знаете, а ние се поклонуваме на она што го знаеме; зашто спасението е од Јудејците. ²³Но иде време и веќе дошло кога вистинските поклоници ќе Му се поклонуваат на Отецот во дух и вистина, зашто Отецот сака такви да бидат оние кои Му се поклонуваат. ²⁴Бог е Дух и оние што Му се покло­нуваат, треба да се поклонуваат во дух и вистина.“ ²⁵Жената Му рече: „Знам дека ќе дој­де Месија, наречен Христос; кога ќе дојде Тој, сѐ ќе ни каже.“ ²⁶А Исус ѝ рече: „Јас сум, Кој зборува со тебе.“ ²⁷И тогаш дојдоа учениците Негови и се зачудија дека говореше со жена; но ниеден не Му рече: „Што сакаш?“ или: „Зошто зборуваш со неа?“ ²⁸А жената ја остави својата стомна и отиде в град и им рече на луѓето: ²⁹„Дојдете, видете Го човекот Кој ми кажа сѐ што сум направила. Да не е Тој Христос?“ ³⁰Тогаш тие излегоа од градот и тргнаа кон Него. ³¹Во тоа време, пак, учениците Го молеа, велејќи: „Рави, јади!“ ³²Но Тој им рече: „Јас имам храна за јадење, што вие не ја знаете.“ ³³Тогаш учениците си проговорија меѓу себе: „Да не Му донел некој да ја­де?“ ³⁴А Исус им рече: „Мојата храна е да ја исполнувам волјата на Оној Кој Ме пратил и да го извршам Неговото дело. ³⁵Не велите ли вие дека уште четири месеци, па ќе настане жетва? А јас, пак, ви кажувам: подигнете го погледот и видете ги нивите како веќе побелеле, готови за жетва. ³⁶И жетварот веќе добива плата и со­бира род за вечен живот, та да се радуваат заедно и сејачот и жетварот. ³⁷Зашто во ова вистинита станува поговорката: ‚Еден сее, а друг жнее.‘ ³⁸Јас ве испратив да го жнеете она за што не сте се труделе; други се трудеа, а вие влеговте во нивниот труд.“ ³⁹И мнозина Самарјани од оној град поверуваа во Него поради зборовите на жената која сведочеше: „Ми кажа сѐ што сум направила.“ ⁴⁰Кога дојдоа, пак, Самарјаните кај Него, Го замолија да остане кај нив. И Тој остана таму два дена. ⁴¹И уште повеќе поверуваа поради словото Негово; ⁴²а на жената ѝ велеа: „Сега веќе не веруваме само заради твоето ка­жу­вање, зашто сами чувме и знаеме дека Тој е Спасителот на светот, Хрис­тос.“

Еден ден, кога оваа самарјанка ќе ги види своите пријатели во рајот, замислете колкава ќе биде нејзината радост, знаејќи дека тие се таму благодарение на Бог, но и затоа што таа била храбра и решителна да им каже за Христос - Спасителот на светот.

¹ 4,6 Околу 12 часот.